21/4/17

Πολιτικά δικαιώματα στην Ισλαμική Δημοκρατία της Τουρκίας

Μάρκος Τρούλης
Δεν θα καινοτομήσω λέγοντας ότι το πρόσφατο δημοψήφισμα στην Τουρκία ανέδειξε τον βαθύ κατακερματισμό της κοινωνίας τού εν λόγω κράτους. Αποφεύγω να αναφερθώ στον όρο «τουρκική κοινωνία», μιας και είναι πασιφανές πλέον ότι πρόκειται για μια ανθρωπολογία με διακριτούς ετεροπροσδιορισμούς, με κυριότερο εκείνον από πλευράς των Κούρδων.
Ο Ερντογάν επιχείρησε να νομιμοποιήσει την απολυταρχία του διεξάγοντας ένα δημοψήφισμα «βίας και νοθείας» κατά τις μαρτυρίες δημοσιογράφων, της αντιπολίτευσης και παρατηρητών του ΟΑΣΕ. 
Εντούτοις, το αποτέλεσμα ήταν μια Πύρρειος νίκη, η οποία του δίνει μεν το δικαίωμα να προχωρήσει, αλλά αναδεικνύει το μέγεθος των εμποδίων που πρέπει πρώτα να υπερσκελίσει. Σε κάθε ερώτημα ο Τούρκος πρόεδρος αντιτάσσει δημοψηφίσματα – και μάλιστα, δημοψηφίσματα αλατούρκα. Το ζήτημα είναι πόσο αυτή η τακτική επιτείνει το εσωτερικό χάσμα, και αν αφυπνίζει αποσταθεροποιητικές δυνάμεις.
Στον ισλαμικό κόσμο υφίσταται μια αδήριτη πραγματικότητα: το θρησκευτικό συναίσθημα δεν μπορεί να ιδωθεί διακριτά από την άσκηση της πολιτικής εξουσίας. Σε οποιοδήποτε κράτος υπάρχει πασίδηλη πλειοψηφία μουσουλμάνων πιστών, το κράτος αυτό ρέπει προς τον ισλαμισμό, ήτοι προς την εδραίωση του Ισλάμ ως κρατικής θρησκείας. Όπως μάλιστα αναφέρει ο Μπέρναρντ Λιούις, «πολλά από αυτά έχουν ρήτρες στα συντάγματά τους που κατοχυρώνουν τον Ιερό Νόμο του Ισλάμ είτε ως βάση του νόμου είτε ως τη μείζονα πηγή θέσπισης νόμων».
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.