23/3/17

Η ευρωτουρκική ένταση οφελεί τον Σουλτάνο και την Ελλάδα

Οι σχέσεις Ε.Ε και Τουρκίας έχουν τεράστιες διακυμάνσεις τα τελευταία 2 έτη όπου και ανέκυψε το προσφυγικό ζήτημα. Η Ε.Ε αναφορικά με την Τουρκία, αποφάσιζε με βάση μια μεγάλη ψευδαίσθηση. Η ψευδαίσθηση αφορά το οτι παρείχε στην Τουρκία το δίπολο που συνιστά την υφή του ίδιου του συμφέροντος: Το κίνητρο και το αντικίνητρο της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Από το 2005 όταν και εμφανίστηκαν τα πρώτα σύννεφα στις σχέσεις μεταξύ Ε.Ε και Τουρκίας (αναφορικά με την πλήρη ένταξη της δεύτερης) παρουσιάζουν ιδιαίτερες διακυμάνσεις. Σήμερα, φαίνεται πως οδηγούνται σε ένα άλλο πλαίσιο. Ποιό είναι αυτό; Ποιοί παράγοντες μας δείχνουν πως οι δύο πλευρές πάνε στο μέλλον για σύγκρουση και τι ζητάει το νέο κατεστημένο της τουρκικής πολιτικής ελίτ; Ποια είναι η θέση της Ελλάδας;
Ο καμβάς της μεγάλης εικόνας.
Μια μελέτη διμερών σχέσεων (αν και Ε.Ε των 27) για να είναι όσο γίνεται πιο ακριβής, απαιτείται να γνωρίζουμε το πλαίσιο που λαμβάνουν χώρα αυτές οι σχέσεις. Το πλαίσιο με τη σειρά του, έχει κάποιους παράγοντες-συντελεστές (ισχυρούς) που το δημιουργούν. Ας δούμε σε πιο πλαίσιο λαμβάνουν χώρα αυτές οι σχέσεις και γιατί είναι συγκρουσιακό και τείνει στην περαιτέρω επιδείνωση:
  1. Η Τουρκία έχει υποστεί μια σταδιακή (από το 2003) πολιτειακή αλλαγή η οποία έχει επηρεαστεί από τις δύο –ευρείας αποδοχής- σχολές σκέψης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, (παντουρανιστές/ευρασιανιστές και αραβόφιλοι-πανισλαμιστές*) κάνοντας τον κεμαλισμό ( οι λεγόμενοι δυτικόφιλοι-δυτικόστροφοι, που συνιστούν την τρίτη μεγάλη σχολή σκέψης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής).
  2. Η Ε.Ε προτίμησε κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα να προβεί σε μια φρενήρη διεύρυνση (ένταξη πολλών νέων κρατών) και να μη μεριμνήσει για την εμβάθυνση.
  3. Ο επαναπροσδιορισμός της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής έθεσε τον στόχο της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε σε δεύτερη μοίρα καθώς τα συμφέροντά της ορίστηκαν σε άλλες υπο-περιφέρειες (Μέση Ανατολή, Κεντρική Ασία, Βόρεια Αφρική και Βαλκάνια). Ο νεοοθωμανισμός σαν δόγμα εκπεφρασμένο από τον Αχμέτ Νταβούτογλου, έχει έντονα αντιδυτικά χαρακτηριστικά.
Η κρίση της ΕΖ δημιούργησε ευρύτερους τριγμούς στην Ε.Ε και έφερε ερωτήματα που αφορούν το μέλλον της αναφορικά με το 5ο στάδιο ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (πολιτική ένωση). Με άλλα λόγια, η Ε.Ε δεν είναι έτοιμη να εντάξει άλλα κράτη ακόμη και αν η Τουρκία επιθυμούσε να αναγνωρίσει τα τελωνεία στην Κύπρο (επομένως θα αναγνώριζε πλήρως το «μία Κύπρος, μία σημαία».

Για τη συνέχεια Liberal

1 σχόλιο:

  1. την τουρκια την θελει η γερμανια εξω απο την Ε.Ε. για να μπορει να επενδυει ανετα,φθηνα και οι επενδυσεις της να μενουν κοντα στην Ευρωπη λογω των μειωμενων μεταφορικων εξοδων...
    Απλα τα πραματα...μην τα δυσκολευουμε...


    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.