Μάρκος Τρούλης
Επί του θέματος των αδιεξόδων της Τουρκίας, και των προσπαθειών της να βρει σανίδα σωτηρίας, θα μπορούσε να γραφτεί εκτενές βιβλίο. Προβλήματα στα νοτιοανατολικά σύνορά της με τους Κούρδους με υπό ίδρυση διακριτή κρατική οντότητα, καχυποψία και υφέρπων ανταγωνισμός με τη Ρωσία και το Ιράν, σχεδόν πλήρης ρήξη με τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παγιωμένες διαφωνίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες και ένα αγεφύρωτο χάσμα με το Ισραήλ είναι μόνο μερικές από τις πτυχές της αποτυχίας της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Παρατηρώντας λοιπόν κανείς την αποθέωση των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» (!), θα έλεγε ότι η τουρκική κυβέρνηση έχει ήδη αρκετά ανοιχτά ζητήματα και δεν χρειάζεται να ανοίξει άλλα.
Όμως ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δείχνει να βρίσκεται σε vertigo προσθέτοντας ένα ακόμη μέτωπο με την Ελλάδα, μεθοδεύοντας συνταγματικές αλλαγές κατά τρόπο αν μη τι άλλο ασύμβατο με τα δημοκρατικά πρότυπα και καταπατώντας ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα – δίχως καμία αίσθηση έστω να δικαιολογήσει ή να ελιχθεί.
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
Κουραστηκα να διαβαζω αναλυσεις για την δεινη θεση,τα αδιέξοδα,την απαξιωση,την απομονωση και όλα τα συναφή που ανακαλυπτουν οι αναλυοντες την Τουρκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω βλεπω ότι η Τουρκια συνεχως αποκομιζει παντιου τροπου ωφελη και απαντες της κανουν τεμενάδες και όλα τα χατηρια.
Δεν θα κουρασω παραθέτοντας έναν μακρυ καταλογο κερδων στο περασμα των χρονων.