21/1/17

Στον αστερισμό του Τραμπ, ή της μετα-αλήθειας; Τι μπορεί να κάνει ο νέος πρόεδρος

Παντελής Σαββίδης
Από την Παρασκευή οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν νέο πρόεδρο ο οποίος, κατά την παράδοση, μπορεί να επηρεάσει τις παγκόσμιες εξελίξεις. Το ερώτημα είναι αν η ανθρωπότητα εισέρχεται για τέσσερα χρόνια στον αστερισμό του Τραμπ, ή στον αστερισμό μιας νέας εποχής που διαμορφώνουν οι τεχνολογικές εξελίξεις, και για πρώτη φορά μπορεί να ονομαστεί εποχή της μετα-αλήθειας.
Τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει μετα-αλήθεια; Ότι η αλήθεια όπως τη γνωρίζαμε, και όπως μπορούσαμε να την προσεγγίσουμε, αποτελεί παρελθόν.  
Η ανάπτυξη των δικτύων σε μια παγκόσμια νοόσφαιρα διαμορφώνει μια αυτόνομη δυναμική που δεν μπορεί να επηρεαστεί, καθολικά, από κανέναν, ούτε και από την ισχυρότερη δύναμη του κόσμου, που αυτήν τη στιγμή παραμένουν οι ΗΠΑ.
Άρα, αυτήν τη στιγμή το ζήτημα δεν είναι ο κ. Τραμπ και η πολιτική που θέλει να ακολουθήσει, αλλά αυτόνομοι κόμβοι αυτής της παγκόσμιας νοόσφαιρας που διαμορφώνουν μια «υποκειμενική» αντίληψη της «πραγματικότητας». Θύμα και ενεργούμενο αυτής της τεχνολογικής τάσης μπορεί να είναι και ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος.
Γι’ αυτό θα αποτελούσε μια πολύ φρόνιμη ενέργεια η αυτοσυγκράτηση από τη δύναμη που –υποτίθεται– παρέχει η κατοχή και διαχείριση της εξουσίας. Έστω και της αμερικανικής.
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news

5 σχόλια:

  1. Μολο τον σεβασμο στον αξιοτιμο κο Σαββιδη και στην εξαιρετικη του αναλυση,
    οντως δεν ειναι σιγουρο οχι το αν θα πετυχει ο Τραμπ,αλλα αν θα πετυχουν συνολικα οι ΗΠΑ...Εξαλλου η ηττα στο Βιετναμ ειναι μια τρανη αποδειξη της μη παντοδυναμιας της "παντοκρατειρας".Οπως και η αναχετηση της υπερδυναμης στην ουκραϊνα απο την αναδυση του πουτιν...
    Οπως κιη με γεωμετρικη προοδο αναπτυξη της Κινας...
    Οι ΗΠΑ στο τελος,ισως αναγκαστουν να συνθηκολογησουν και με την Κινα.
    Εν τοιαυτη περιπτωση το κουρδικο ισως περιπεσει σε τριτη μοιρα.
    Οι τουρκοι σχεδιαζουν και υλοποιουν αναλογα με τις αναδυομενες απειλες και πολεμουν εναντια σε υπερδυναμεις συμπραττοντας με αλλες λιγοτερο επικινδυνες,ενιοτε παιζοντας ταυτογχρονα σε αμφοτερα τα ταμπλω.Που θα οδηγησει αυτο;Αγνωστο.
    Παιρνει το ρισκο ομως.
    Αντιθετα εμεις προσευχομαστε νυχθημερον και αναθεματιζουμε τους εαυτους μας για τα αμαρτηματα ημων,φοβικοι,πανικοβλητοι μπρος στο σθενος των μεγαλων δυναμεων,ψαχνοντας μια μητρα να μας χωρεσει,να μην βλεπουμε τι γινεται περα απο τον ομφαλο μας...
    Ε,ναι,ειμαστε ψυχιατρικη περιπτωση κιουτε οι αλαβανοι,ουτε οι πακιστανοι,ουτε τα ευρω,ουτε ο τραμπας θα μας σωσουν απο τους εαυτους μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέν προσευχόμαστε, δυστυχῶς. Οὔτε ἀσχολούμεθα μέ τά δικά μας ἁμαρτήματα, ἀλλά μόνο μέ τά ἁμαρτήματα τῶν ἄλλων. Ἔτσι, ξανακάνουμε τά ἴδια λάθη, καταστροφικότερα ὅμως, καί λέμε ὅτι φταῖνε οἱ "ἄλλοι". Καί περιμένουμε ἀνθρώπινους σωτῆρες...
      Δέν γνωρίζουε τούς ἐχθρούς μας καί τούς ἐκλαμβάνουμε γιά φίλους. Τούς ἐχθρούς μας, σπεύδουμε νά τούς ἀγαπήσουμε ὅταν μᾶς προσφέρουν λαμπερά ψέμματα.
      Καί δυσπιστοῦμε στούς ἀληθινούς μας φίλους διότι δέν ἔχουμε πνευματική διάκριση. Τούς θεωροῦμε "'ιδιοτελεῖς".
      Κανένας ἄνθρωπος δέν θά μᾶς σώσει.
      Κάποτε, ζήτησε κάποιος μοναχός ἀπό ἕναν γέροντα τῆς ἐρήμου νά προσεύχεται γι'αὐτόν. Καί πῆρε τήν ἀπάντηση: Ἄν δέν προσευχηθῆς καί ὁ ἴδιος, ὅσο καί νά προσευχηθῶ ἐγώ, δέν σώζεσαι.
      Χωρίς ρίσκο θά ἦταν ὅλα θάνατος. Στά κενοτάφια δέν ἔχει ρίσκο. Ἡ ζωή εἶναι τό μετά τό ρίσκο (ὁ ζητῶν εὑρίσκει, ἀλλά ἡ ψυχοὐλα του τό ξέρει πότε καί πῶς εὑρίσκει, τελοῦσα ὅλο ὑπό τήν ἀγωνία ἄν ζητῆ καλῶς καί ἄν θά εὕρῃ). - Ρίσκο λοιπόν, μετά λόγου.
      Βεβαίως, κίνδυνο μετά λογικῆς, ἀλλά χωρίς πραγματικό λόγο, ἀναλαμβάνει καί ὁ φιλόδοξος, καί ὁ ματαιόδοξος (π.χ. ὁ Τοῦρκος). Ὄχι ὅμως ὁ φιλήδονος καί γι'αὐτό "ἀνεύθυνος" (ὅπως ὁ Ἕλληνας). Τέτοιοι εἴμαστε σήμερα.
      Ἀπό αὐτά χάλια πρέπει νά ξεκινήσουμε. Ἀναλαμβάνοντας τήν ἀβεβαιότητα, τό ρίσκο, τῆς πνευματικῆς ζωῆς, διά τῆς ἐγκρατείας, διά τῆς προσευχῆς, καί διά τοῦ καλοῦ ἀγῶνος ἐν γένει.
      Τελικά τί νά σοῦ κάνουν οἱ ψυχίατροι ἄν δέν ἔχουμε τόν Θεό μας; Καί τί Θεόν! Νά τόν ἀφίσουμε ἔτι περαιτέρω; Μή γένοιτο!

      Διαγραφή
    2. Εύγε, Ἀριστόγειτον, θα ήθελα την φιλία σου...

      Διαγραφή
    3. @ ARISTOS GEITON

      δεν έχουμε αυτογνωσία και αυτομεμψία και από εκεί προέρχονται όλα τα δεινά μας. Βγάζοντας και τον Θεό από την εξίσωση φτάνουμε στα χάλια μας...

      Διαγραφή
  2. Κρυστάλλινη επισκόπηση,χωρίς φληναφήματα και παπαριές. Μπράβο σου!!!

    Στον elias cavadas απευθύνομαι....φυσικά,και πάλι Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.