Άρχισαν πλέον να θεωρούνται μέρες «χωρίς επεισόδια» και ήσυχες οι μέρες που περνούν χωρίς βομβιστικές επιθέσεις στον κόσμο. Αλλά ουσιαστικά δεν είναι και τόσο ήσυχες. Η αστυνομία βρίσκεται παντού σε επιφυλακή. Βρίσκεται σε εγρήγορση σάμπως και κάποιος βομβιστής αυτοκτονίας μπορεί να πατήσει το κουμπί σε οποιοδήποτε μέρος ανά πάσα στιγμή. Δεν μπορώ να ξέρω ποια είναι η κατάσταση στην Κύπρο. Επικρατεί άραγε και εδώ η ξεγνοιασιά ότι «δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο εδώ»; Η αστυνομία μας έκανε, λέει, «έφοδο για τρομοκρατία» στην Αμμόχωστο.
Κοίταξα να δω αν συνέλαβαν μερικούς τζιχαντιστές. Μερικά μέλη του Ισλαμικού Κράτους μήπως; Τελικά ήταν συμπαθούντες το ΡΚΚ, λέει. Δηλαδή Κούρδοι. Στα σπίτια τους βρέθηκαν σημαίες, φωτογραφίες και βιβλία, λέει. Όχι όπλα, βόμβες και άλλα παρόμοια. Μετέδωσαν την είδηση μιλώντας για «έφοδο για τρομοκρατία». Γέλασα μόνος. Πόσο αδαής είμαι τελικά... Νόμιζα ότι θα συλλαμβάνονταν τζιχαντιστές τρομοκράτες εδώ! Είναι δυνατόν; Μήπως μπορεί ποτέ η αστυνομία μας στην Κύπρο να κυνηγήσει τζιχαντιστές την ώρα που στην Τουρκία υπάρχει μια διακυβέρνηση, η οποία συνεργάζεται με τους αιμοσταγείς τζιχαντιστές; Ο φίλος μου δημοσιογράφος Χιουσνιού Μαχαλί από τη Συρία, ο οποίος ακόμα βρίσκεται υπό κράτηση στην Κωνσταντινούπολη και προχθές μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο επειδή ήταν βαριά άρρωστος, δεν είχε καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν βάρβαροι του Ισλαμικού Κράτους στην Κύπρο. «Καλά, θα δραστηριοποιηθούν και εδώ;» τον ρώτησα μια μέρα. «Αν πάρουν οδηγίες θα δραστηριοποιηθούν», είπε. Αφού η Τουρκία άνοιξε τις αγκάλες της σε αυτούς τους τζιχαντιστές, μήπως υπάρχει κανένα εμπόδιο άμα θέλουν να μπουν στην Κύπρο με την άνεσή τους; Στην Τουρκία υπάρχει πλέον ένας στρατός, ο οποίος διεξάγει ακόμη και τις τελετές κατάταξης με το «ο Αλλάχ είναι μεγάλος». Ο στρατός του ιμάμη. Ένας στρατός, ο οποίος ανυπομονεί για να πιει το σερμπέτι των πεσόντων. Και ο στρατός στην Κύπρο ανήκει πλέον στον ιμάμη. Οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνονται καν ότι είναι στρατός του ιμάμη πλέον ο στρατός αυτός του οποίου ζητούμε τις εγγυήσεις.
Μετά την ανακατάληψη του Χαλεπίου κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το πώς θα εξελιχθούν στο εξής τα γεγονότα. Η Ρωσία έδειξε την ισχύ της και προς το παρόν πήρε την Τουρκία με το μέρος της, αλλά είναι άγνωστο πόσο θα διαρκέσει αυτό το επικίνδυνο φλερτ. Το συριακό καθεστώς είναι αποφασισμένο να καθαρίσει τη χώρα από όλους τους τρομοκράτες. Οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές του είναι η Ρωσία και το Ιράν. Καλά, η Τουρκία ποιου το μέρος θα πάρει; Παρά τη συμφωνία της με τη Ρωσία, ακόμα βρίσκεται στο πλευρό των τζιχαντιστών. Σε περίπτωση που συνεχίσει να υποστηρίζει τους τζιχαντιστές, αναπόφευκτα θα βρει απέναντί της τη Ρωσία, έτσι δεν είναι; Έχει μερικές επιλογές. Είτε θα πείσει τους τζιχαντιστές για τους όρους της Ρωσίας είτε θα πάψει να τους στηρίζει είτε θα ρισκάρει τη σύγκρουση με τη Ρωσία. Κάποιοι παρομοιάζουν το τέλμα στο οποίο βούλιαξε η Τουρκία στη Συρία με το τέλμα του Βιετνάμ για την Αμερική. Τέθηκε απαγόρευση στη δημοσίευση ειδήσεων. Κρύβει ακόμα και τους Τούρκους στρατιώτες που σκοτώθηκαν εκεί. Αν και όλος ο κόσμος άκουσε ότι δύο Τούρκοι στρατιώτες κάηκαν ζωντανοί, το κρύβει και αυτό. Την ώρα που εκείνοι οι στρατιώτες πάλευαν με τις φλόγες, οι τουρκικές τηλεοράσεις έκαναν προγράμματα για γάμους και μαγειρικές.
Επειδή απέκτησε θερμές σχέσεις με τη Ρωσία παρακάμπτοντάς τους, οι ΗΠΑ και οι Δυτικοί σύμμαχοί τους είναι πολύ θυμωμένοι με τον Ερντογάν. Κινητοποίησαν τα ΜΜΕ. Καθημερινά επιτίθενται στον Ερντογάν. Ξέρετε, όσοι έχουν καλές σχέσεις με τη Ρωσία δεν συγχωρούνται τόσο εύκολα από τους Δυτικούς. Θα αφήσουν την Τουρκία να την πάρει η Ρωσία; Αυτό λογαριάζουν τώρα. Οι μέρες αυτές είναι οι πιο κρίσιμες για τον Ταγίπ Ερντογάν. Υπάρχει και το ενδεχόμενο να ανατραπεί ανά πάσα στιγμή.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον θα πραγματοποιηθεί και η δική μας Γενεύη. Σε μια περίοδο που η Δύση είναι πιο θυμωμένη από ποτέ με τον Ερντογάν. Γι’ αυτό δεν πρέπει να αναμένεται ότι θα τύχουν και μεγάλης αποδοχής οι όροι που θα θέσει στη Γενεύη. Εκείνοι που θεωρούν τον Ερντογάν ως τον μεγαλύτερο υπεύθυνο για το γεγονός ότι έχασαν το Χαλέπι στη Συρία δεν θα του προσφέρουν και ένα κουτάλι μέλι μετά από αυτό. Δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν η Τουρκία κατευθύνει τους βάρβαρους τζιχαντιστές που φωλιάζουν στο εσωτερικό της προς την Κύπρο για να αναστατώσουν το νησί. Το έγραψα και προηγουμένως. Ο Ταγίπ Ερντογάν χρειάζεται συνεχώς πόλεμο για να μπορέσει να συνεχίσει τη διακυβέρνησή του στην Τουρκία. Η ειρήνη είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα γι’ αυτόν. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο παροτρύνει συνεχώς τους στρατιώτες να θυσιάζονται. Όσο πιο πολλοί στρατιώτες πεθαίνουν, ο ίδιος θα αποκτά περισσότερη ζωή και δύναμη. Τους στέλλει στον παράδεισο στον άλλο κόσμο. Και ο ίδιος ζει στον παράδεισο σε αυτό τον κόσμο!
Πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.