Τα χρόνια της κρίσης μεγάλη μερίδα πολιτικών, οικονομολόγων και οικονομολογούντων, εντός και εκτός της χώρας, διαγκωνίζεται να διακηρύσσει την αντίθεση της στις περιοριστικές πολιτικές που εφαρμόζονται στην ΕΕ και "επιβάλλονται" στην χώρα μας μέσω των μνημονίων. Καταδικάζουν αναφανδόν την "λιτότητα" και ζητούν πολιτικές φιλικές προς την ανάπτυξη. Κι εκεί τελειώνει η... εκδήλωση του ενδιαφέροντος και της φιλολαϊκότητας τους.
Όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι, οι ανησυχούντες για τα δεινά μας, περιορίζονται σε επιθετικές διαμαρτυρίες, στον αφορισμό των συσταλτικών πολιτικών και σε διακηρύξεις περί του επιθυμητού δέον γενέσθαι. Στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται η παρέμβαση τους. Εκείνο που δεν κάνουν είναι να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις και ιδέες για το "δια ταύτα". Πώς και με ποιο τρόπο θα γίνουν υλοποιήσιμες οι επιθυμίες τους.
Τι σημαίνει "λιτότητα"; Είναι η κατάσταση διαβίωσης με χρήματα λιγότερα από το εισόδημα σου (στην περίπτωση κρατών μιλάμε για το εθνικό εισόδημα), ώστε να υπάρχει περίσσευμα. Δεν συνιστά λιτότητα η διαβίωση στο όριο των εισοδημάτων σου. Αυτή αντιθέτως είναι η υψηλότερη δυνατή κατάσταση ισορροπίας που σου επιτρέπουν οι δυνατότητες σου. Απ΄εκεί και πέρα πρέπει να δανειστείς. Ο κρατικός δανεισμός ωφελεί όταν κατευθύνεται σε παραγωγικές δραστηριότητες με υψηλή κερδοφορία ή ανταποδοτικότητα, ώστε η εξυπηρέτηση του να μην υπερβαίνει την απόδοση των εξ αυτού διενεργηθεισών επενδύσεων. Όταν προορίζεται να μετατραπεί σε παρασιτικές προσόδους, επιδόματα και εισοδηματικές ενισχύσεις, τότε βλάπτει διότι η απόδοση του είναι μηδενική, ενώ διευρύνει ελλείμματα και χρέος χωρίς παράλληλα διατηρήσιμα οφέλη.
Για τη συνέχεια Liberal
Πρόσεχε μόνο μην περάσεις κοντά από κάποιο τυφώνα επενδυτικών χρημάτων και σε σηκώσει στον αέρα. Γι αυτό έχουμε και τις διάφορες κερδοσκοπικές φούσκες που δημιουργούνται από ρεύματα αέρος και όχι χρημάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφή