25/7/15

Η χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης

του Σάββα Καλεντερίδη
Στην προσπάθειά μας να αναλύσουμε και να εντοπίσουμε τις αιτίες που οδήγησαν την πατρίδα μας σ' αυτό το τραγικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία πέντε χρόνια, το οποίο έχει κορυφωθεί τους τελευταίους μήνες, έχουμε επισημάνει αρκετές φορές σε προηγούμενα άρθρα μας τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε ο λαϊκισμός πολιτικών τ \ε και πολιτών, γιατί ως γνωστόν η σχέση αυτή είναι αμφίδρομη. Κι αυτό γιατί για να υπάρχουν λαϊκιστές πολιτικοί, πρέπει να υπάρχουν ευήκοα ώτα να ακούσουν τις ανεύθυνες κορώνες τους, οι οποίες ανεβαίνουν σε τόνους, όσο ανεβαίνει και η ένταση της κρίσης.
Τα προηγούμενα χρόνια, όταν εμφανίστηκε η κρίση, αντί πολιτικό σύστημα, πολιτικοί, κράτος και πολίτες να συσπειρωθούμε για να την αντιμετωπίσουμε με το μικρότερο δυνατό κόστος, όπως έκαναν και οι άλλες χώρες τις Ευρώπης που αντιμετώπισαν ανάλογες κρίσεις, εμείς διχαστήκαμε με βάση ένα ανύπαρκτο δίλημμα, μνημόνιο και αντιμνημόνιο και εκτός της πολιτικής, σκοτώσαμε και την απλή λογική.
Έτσι, εκτός του ότι οι λαϊκιστές κατόρθωσαν να καταλάβουν την εξουσία, χωρίς καν να έχουν όχι εναλλακτικό αλλά ούτε καν κύριο σχέδιο, εκτός του ότι με απίθανους ερασιτεχνισμούς και λάθη, κατόρθωσαν μέσα σε έξι μήνες να γκρεμίσουν τα πάντα, ό,τι δηλαδή είχε μείνει όρθιο από τους προηγούμενους, τώρα είναι οι ίδιοι πάλι που στην ουσία τινάζουν στον αέρα το κλίμα εθνικής συναίνεσης που επιτεύχθηκε σε κάποιο βαθμό, όταν ο πρωθυπουργός είδε το... χάρο με τα μάτια του και εννοούμε την εικόνα της πλήρους καταστροφής που έφερε τη χώρα με τα εγκληματικά του λάθη.
Ενώ λοιπόν όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου, πλην ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής, προ του τεράστιου κινδύνου που απειλεί τη χώρα, έφθασαν στο σημείο να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να συμφωνήσουν σε έναν κοινό τόπο, για τη σωτηρία της χώρας, τότε ε\έκανε την εμφάνισή του ο απόλυτος πολιτικός παραλογισμός.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης να τηρούν τους συμφωνηθέντες όρους της εθνικής συναίνεσης και τα κόμματα της συμπολίτευσης να την τορπιλίζουν, μοιάζοντας αδύναμα να απεκδυθούν τον... ελαφρύ μανδύα του λαϊκισμού και να φορέσουν το βαρύ κουστούμι της υπευθυνότητας, έστω και χωρίς γραβάτα!!!
Έτσι βλέπουμε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίζουν νομοσχέδια μείζονος σημασίας για την σωτηρία της χώρας, να μην τεκμηριώνουν τη στάση τους παρουσιάζοντας την εναλλακτική τους πρόταση και την ίδια στιγμή να αρνούνται να παραιτηθούν και να παραδώσουν την έδρα τους, δηλώνοντας με υπερηφάνεια ότι με τη στάση τους στηρίζουν την κυβέρνηση και ενισχύουν την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά από αυτά είναι λογικό να αναρωτηθεί κανείς, αν δεν στήριζαν την κυβέρνηση και αν ήθελαν να διαλύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ τι θα έκαναν, θα υπερψήφιζαν τα νομοσχέδια, γιατί άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Το θέατρο του παραλόγου και ο βιασμός της κοινής λογικής συνεχίζεται και στο επίπεδο της Προέδρου της Βουλής, όμως το ζήτημα αυτό καλό είναι να μην το θίξουμε, γιατί μπορεί να σπάσουν τα... κοντέρ.
Τέλος, το ρεσιτάλ του παραλογισμού συνεχίζεται με τις ονειρώξεις των βουλευτών αλλά και των υπουργών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, οι οποίοι παρότι ψηφίσουν τα πάντα για να οδηγηθούμε στο τρίτο και φαρμακερό μνημόνιο, συνεχίζουν τις αντιμνημονιακές κορώνες, αποδεικνύοντας δυο τινά. Είτε ότι έχουν το ακαταλόγιστο, είτε ότι θεωρούν ότι έχουν ακόμα περιθώρια να λένε τερατώδη ψεύδη και να συνεχίσουν να εμπαίζουν τους πολίτες.
Όμως επιτέλους όλοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι τελείωσαν τα ψέμματα. Η εποχή του ψεύδους και του λαϊκισμού κράτησε πέντε χρόνια και τώρα ήλθε η ώρα της αλήθειας.
Οι πολιτικοί θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η χώρα είναι ήδη σε ακήρυκτη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και ότι με βάση αυτό θα πρέπει να κινηθούν από τούδε και στο εξής.
Από τη στιγμή που με βάση σχεδόν όλες τις δημοσκοπήσεις το 70% των πολιτών θέλουν να εφαρμοστεί η συμφωνία της 12ης Ιουλίου, ένα ποσοστό που εκφράζεται και μέσα στο κοινοβούλιο, από τους βουλευτές που ψηφίζουν ΝΑΙ στην εφαρμογή της συμφωνίας, θα πρέπει όλοι να βάλουν το εθνικό πάνω από το κομματικό και το ιδεολογικό και να βρουν τρόπους η διαπίστωση αυτή να μετατραπεί σε κοινοβουλευτική και κυβερνητική φόρμουλα, για να αποφύγουμε τις περιπέτειες μιας ακόμα προσφυγής στις κάλπες, της πέμπτης σε ένα διάστημα 19 ή 20 μηνών. Ας σταματήσουν οι πολιτικοί να παίζουν με τη δημοκρατία, αρκετά την ταλαιπώρησαν!
Και επειδή, όπως είπαμε παραπάνω, οι πολιτικοί και τα κόμματα έσπασαν το κοντέρ του παραλογισμού, σε τέτοιες στιγμές ο μόνος που θα πρέπει να δώσει τη λύση, είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αυτός θα πρέπει να πάρει τις τύχες του έθνους στα χέρια του, να θέσει με σαφήνεια τα όρια και το πλαίσιο της εθνικής συναίνεσης και να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να υλοποιηθεί και να γίνει πράξη και νομοθετικό και κυβερνητικό έργο.
Το έχουμε ξαναγράψει. Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο που να βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, χωρίς δίχτυ ασφαλείας, σε έναν γκρεμό στο βάθος του οποίου καραδοκούν οι γύπες και οι ύαινες. Από τη στιγμή που κανείς δεν διαθέτει και αν διαθέτει δεν έχει το θάρρος να παρουσιάσει εναλλακτικό σχέδιο, από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός φαίνεται να μην είναι σε θέση αντιμετωπίσει αποτελεσματικά φαινόμενα τύπου Λαφαζάνη, Λαπαβίτσα και Ζωής, και από τη στιγμή που δεν υπάρχει άλλο... δίχτυ ασφαλείας πλην του έστω και με συμβολικές αρμοδιότητες ανωτάτου άρχοντος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να αναλάβει πρωτοβουλίες, που θα εξασφαλίσουν την αποτελεσματική λειτουργία της εθνικής συναίνεσης, που τουλάχιστον τύποις φαίνεται ότι υπάρχει.
Η Ελλάδα είναι σε ακήρυκτη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Ας το πράξει τώρα, γιατί οι καιροί ου μενετοί.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"

13 σχόλια:

  1. «....με βάση σχεδόν όλες τις δημοσκοπήσεις το 70% των πολιτών θέλουν να εφαρμοστεί η συμφωνία της 12ης Ιουλίου, ένα ποσοστό που εκφράζεται και μέσα στο κοινοβούλιο, από τους βουλευτές που ψηφίζουν ΝΑΙ ..». Τά φαινόμενα ἀπατοῦν. Πλάνη. 'ὀφειλόμενη στήν .ἔλλειψη ένημερώσεως κατά τρόπο πού νά δύναται νά τήν ἀντιληφθῆ καί νά τήν ΑΦΟΜΟΙΩΣΗ, ὁ μέσος ἄνθρωπος.
    ΔΙΟΤΙ, μόλις ἀρχίσει ἡ ἐφαρμογή ὁρισμένων ἐκ τῶν μέτρων, ἀκόμη καί ἄν κανείς δέν ἀντιδράσῃ σέ κομματικό ἐπιπεδο, ἀκόμη και άν τά ΜΜΕ ὑποστηρίζουν τά μέτρα ὡς δίκαια ἤ ὡς ἀναγκαῖα, θά ἀρχίσῃ ἡ σιωπηλή ἀγανάκτηση του ΟΧΙ καί τοῦ ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ.
    Μόνο σέ ΔΙΚΑΙΑ καί ΕΥΛΟΓΑ μέτρα μπορεῖ νά ὑπάρξῃ συναίνεση, σέ τέτοιας φύσεως ἔκτακτη ἀνάγκη πού διανύουμε. Ὄχι μόνο γενική συναίνεση ἀλλά καί ἀτομική, ὅταν σοῦ παίρνουν τό σπίτι πού ζῆς, ἤ τό αὐτοκίνητο πού πᾶς στήνδουλειά σου, γιά νά πληρωθοῦν χρέη γιά τά ὁποῖα δέν φταῖς....
    Πάντως, τό εὔλογον τῶν μέτρων, τό ἔχει ὑπονομεύσει ἡ παραφροσύνη:
    α) τοῦ νά χρωστᾶμε χωρίς τελειωμό καί χωρίς ἐλπίδα πραγματικῆς έξόδου ἀπό τήν κρίση, καί
    β) τοῦ νά θέλουν ὅσοι μᾶς ἔφεραν ὡς ἐδῶ νά τούς στηρίζουμε γιά νά λαμβάνουν μέτρα σέ βάρος μας καί ὄχι σέ βάρος τῶν ἰδίων.
    Ἄρα καί δίκαια νά εἶναι τά μέτρα, ἄδικα θά φαίνονται στούς πολλούς.

    ΚΑΙ γιά νά καταλάβουμε τί στό καλό γίνεται κατ' οὐσίαν μέ τό λεγόμενο χρέος μας, ἄς μᾶς ἐξηγήσει κάποιος, τήν θέση τῶν δανειστῶν μας, νά αὐξηθοῦν οἰ ἀνώτεροι μισθοί καί νά μειωθοῦν οἱ κατώτεροι!
    -Ἔχει ἄρα, ἄδικο ἡ Κωνσταντοπούλου πού βλέπει τήν κατάλυση τῆς δημοκρατίας ὡς ἀληθινό στόχο πίσω ἀπό τά μέτρα, καί πού γι' αὐτό δέν παραχωρεῖ τήν θέση της; Πρός τί νά προστατεύσει τόν τύπο, ἄν διά τῆς προστασίας του, συγκεκριμένως, καταλύεται ἡ ούσία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΞΥΠΑΚΟΥΕΤΑΙ, ὅτι ὅσα λέγονται στό ἀνωτέρω ἄρθρο γιά τόν αὐξημένο καί ούσιαστικό, καταλυτικό θά ἔλεγα, ρόλο πού μπορεῖ καί πρέπει νά διαδρατίσῃ ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὥστε νά κυβερνηθῆ ἐπιτυχῶς ἡ Ἑλλάδα καί νά ἐξέλθῃ τῆς κρίσεως, μέ βρίσκουν ἀπολύτως σύμφωνο. Ὄχι ὅμως καί νά γίνῃ ἐπίκληση τῆς πραγματικῆς ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ἐκτάκτου ἀνάγκης, γιά τήν λήψη μέτρων πέραν τῶν συνταγματικῶν ὁρίων.
    Ἡ κατάσταση ἐτκάκτου ἀνάγκης, δικαιολογεῖ μέτρα ἔκτακτα, προσωρινῶς, σέ ἐπίπεδο διοικητικοῦ δικαίου. Σέ ἐπίπεδο νομοθεσίας ὅμως καί ἰδίως Συντάγματος (ἀναστολῆς διατάξεών του κατ' ἄρθρο 48), πρέπει ὁ κίνδυνος νά εἶναι ἐξωτερικός, ὅπως πόλεμος ἐανντίον μας, ἀκόμη καί οἰκονομικός, ἀκόμη καί ἀπό ἰδιῶτες, καί νά ληφθοῦν μέτρα γιά νά νικήσουμε ὡς λαός. Ὄχι τό ἀντίστρφο, νά ὑπακούσουμε σέ ξένους, ὡς λαός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα έλεγα να βρούμε κάποιο κομμάτι της χώρας που δεν κατεδάφισε μέσα σε αυτούς του 6 μήνες η κυβέρνηση, για να έχει και κάποια βάση η προπαγάνδα της "κατεδάφισης" για τα επόμενα χρόνια κυβερνητικά χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ.

    Πώς θα τα βγάλει πέρα η κινδυνολογία χωρίς να υπάρχει τίποτε πρός κατεδάφιση ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαββα,συνεχως προσπαθεις να εξηγησεις γιατι φτασαμε εδω,στηριζομενος στις δικες σου αποψεις...Το θεμα ειναι τι γινεται απο δω και περα...!!! !Το να προτεινεις να σοβαρευτει και να αναλαβει τις ευθυνες του το κομματικο προσωπικο οπως και ο προεδρος της Δημοκρατιας μου φαινεται ουτοπικο! Οι Ελληνες ως "αρνια" χωρις σκεψη και κριση εξελεξαν εκπροσωπους της αναλογης αθλιας ποιοτητας. Κατα συνεπεια προσωπικα απο αυτους δεν περιμενω τιποτα!!!! Απορω που εσυ ακομη ελπιζεις πως κατι καλο μπορει να προκυψει απο τους ασχετους....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτα από ένα σύστημα που την επέτειο της εισβολής του Αττίλα αυτό γιορτάζει την δήθεν παλινορθωση του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει μία δύσκολη ερώτηση, η οποία δεν έχει απαντηθεί 41 χρόνια τώρα: ήταν προτιμότερη η αποκατάσταση της Δημοκρατίας με όποιο κόστος ή μήπως ήταν προτιμότερη η ακεραιότητα της Κύπρου;
      Αναλόγως της απαντήσεως που δίνει κάποιος, εορτάζει ή θρηνεί αντιστοίχως.
      Το επίσημο ελληνικό κράτος έχει επιλέξει να εορτάζει.

      Διαγραφή
    2. Εγω θρηνω για τη Κυπρο.
      Θελω να τη δω ελευθερη Ελληνικη.
      Να βρεθει τροπος.

      Διαγραφή
  6. Υπάρχει κι ένα. Δημοψήφισμα με πάνω από. 60% όχι, αυτό παραγράφεται;
    Τά 'χουμε κάνει να μην πω πως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα προσυπογράφω Σαββα το αρθρο, τονίζοντας οτι περαν της ανυπαρξίας ενος δυχτιου ασφαλείας, τα πράγματ παίρνουν μια πιο δραματική τροπή,γιατι εδω εχουμε το παράδοξο αυτοι που ηγούνται της όλης προσπάθειας οι ίδιοι δείχνουν οτι πηγαίνουν ,ανόρεχτα, χωρις όραμα και υπολογίζοντας πολυ το κομματικό συμφέρον οπως φάνηκε με τα θεματα αγροτών, πρόωρων συντάξεων κλπ,κλπ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τὸ 70% τῶν πολιτῶν θέλουν τὴν συμφωνία;
    Καὶ τὸ 62% ΟΧΙ ; τὸ ξεχάσαμε;
    Σίγουρα δὲν κυκλοφορεῖτε λαϊκὰ,γιὰ νὰ τὸ πῶ ἔτσι ὣστε νὰ δῆτε ποὺ ἔχει ἀνεβῆ τό ποσοστὸ τῶν δραχμολατρῶν καὶ εὐρωαρνητῶν(ἀρνητὲς τῆς Εὐρώπης καὶ ὄχι μόνο τοῦ εὐρώ).
    Δὲν πειράζει θὰ τὸ ἐμπεδώσετε προϊὸντος τοῦ χρόνου.

    Καὶ κάτι ἄλλο:

    ....ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να αναλάβει πρωτοβουλίες, που θα εξασφαλίσουν την αποτελεσματική λειτουργία της εθνικής συναίνεσης, που τουλάχιστον τύποις φαίνεται ότι υπάρχει.

    Ποιὸς; Αὐτὸς ὁ τόσο "δημοκρατικὸς"πρόεδρος ποὺ ἀποκλεισε τὴν ΧΑ δλδ 600.000(μέχρι τώρα) Ἕλληνες ἀπὸ τὸ γεῦμα μὲ τοὺς λοιποὺς καραγκιόζηδες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Long before the elections, when SYRIZA only had 3% of the popular vote, I commented on this very blog that SYRIZA soon will be government and its part of the puzzle called the destruction of Greece was to kill hope making it impossible for any healthy elements to ever emerge in the political arena. I

    I also suggested inflatration as the only way to balance the destruction. But we all have our personal aspirations that prevent us of doing what is good for Greece.

    Analyzing the facts afterwards is a waste of time for a nation that does not know its own history.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.