ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.Απαισιόδοξοι εμφανίζονται για την πορεία του Κυπριακού και για την, ως εκ τούτου, ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, δυο «βαρέως πυροβολικού» ειδικοί περί τα τεκταινόμενα στη γείτονα, σε εκτενή και εμπεριστατωμένη ανάλυσή τους για το πού βαδίζει η Τουρκία.Οι «ειδικοί», Μόρτον Αμπράμοβιτς και Χένρι Μπάρκι, χαρακτηρίζουν το Κυπριακό ως ένα από τα βαθύτερα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας που μαζί με το Κουρδικό (σ.σ. κυρίως το δεύτερο), είναι προφανές ότι παίζουν καθοριστικό ρόλο και στις σχέσεις πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, στη δυναμική που υπάρχει για τον έλεγχο της δεύτερης από την πρώτη.
Ο κ. Αμπράμοβιτς έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, πρέσβης των ΗΠΑ στην Αγκυρα κατά τη διετία 1989-91, και σήμερα βρίσκεται στο Century Foundation, ενώ ο κ. Μπάρκι, με τουρκικές καταβολές, βρίσκεται στο ίδρυμα Carnegie, και είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Λίχαϊ.
Αμφότεροι έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με τη γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας και ιδιαίτερα ο κ. Μπάρκι έχει κατά κόρον γράψει φιλοτουρκικές αναλύσεις, εκ των οποίων αρκετές σε συνεργασία με τον σημερινό βοηθό υπουργό για ευρωπαϊκά θέματα Φίλιπ Γκόρντον, και χρηματοδοτούμενες, μέσω του Ιδρύματος Brookings, από τουρκικά συμφέροντα.
«Κύριο πρόβλημα»
«Το Κυπριακό εξακολουθεί να 'ναι το κύριο πρόβλημα της εισδοχής της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση» και «παρά τις ανανεωμένες διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με τις δυο κυπριακές πλευρές για πολλοστή φορά, δεν υπάρχει μεγάλη ελπίδα για διευθέτηση του διαμφισβητούμενου καθεστώτος της νήσου», γράφουν οι κ. Αμπράμοβιτς και Μπάρκι σε άρθρο τους στο περιοδικό «Foreign Affairs» του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (CFR).
«Η τουρκική κυβέρνηση θα πρέπει επίσης ν' αποφασίσει σύντομα για το αν θ' ανοίξει τα λιμάνια της στη ναυτιλία από την ελληνική πλευρά της Κύπρου, όπως έχει δεσμευθεί πως θα κάνει βάσει της συμφωνίας της με την Ε.Ε.», παρατηρούν οι δύο εμπειρογνώμονες.
Σημειώνουν, δε, πως οι παρατηρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόοδο της Τουρκίας, «θα μπορούσαν να στήσουν ένα σκηνικό αντεγκλήσεων».
Οπως έχει γράψει η «Ε» (19/10/09) «ζητείται» διευκόλυνση της Αγκυρας, ενδεχομένως μέσω μιας σιωπηρής και άνευ χρονοδιαγράμματος παράτασης επανεξέτασης των υποχρεώσεων της Τουρκίας, για να αποφευχθεί έτσι το κλείσιμο της πόρτας στον ευρωπαϊκό της δρόμο και κατ' επέκταση των συνεπειών μιας τέτοιας εξέλιξης στα εσωτερικά της.
Οι δυο συγγραφείς, από την άλλη πλευρά, επιρρίπτουν ευθύνες στην Ε.Ε. γιατί «απέτυχε ν' ανταμείψει τους Τουρκοκύπριους για τη δραματική αλλαγή στην πολιτική της προστάτιδάς τους (Τουρκίας), και δεν τους έδωσε εμπορικές ευκαιρίες» και αυτό, κατά τους Αμπράμοβιτς και Μπάρκι, συνέβαλε στην «υπονόμευση της διπλωματίας της κυβέρνησης του ΑΚΡ (Ερντογάν) και στην αξιοπιστία της στο ζήτημα αυτό στο εσωτερικό».
Το γεγονός δε πως το 2003 η τουρκική κυβέρνηση «έδειξε κουράγιο, τουλάχιστον από εσωτερικής πολιτικής σκοπιάς, να εγκαταλείψει την παραδοσιακή συστηματική κωλυσιεργεία της στο Κυπριακό υπέρ μιας ευρωπαϊκής στάσης, φαίνεται να μην επικρατεί και πολύ σήμερα».
Του Δ.Π. ΔΗΜΑ
dpdimas@hotmail.com
«Πλύση εγκεφάλου στα μέλη του ΑΚΕΛ»
ΑπάντησηΔιαγραφή30 Οκτωβρίου 2009
Εντατική κινητοποίηση παρατηρείται στους μηχανισμούς του ΑΚΕΛ το τελευταίο χρονικό διάστημα. Τα ακτίβ δίνουν και παίρνουν σε όλη τη επικράτεια της Κύπρου, από την πιο μικρή κομματική ομάδα της υπαίθρου, μέχρι τις πιο μεγάλες των αστικών κέντρων.
Αντικείμενο των κομματικών συγκεντρώσεων είναι η πλύση εγκεφάλου των μεσαίων και κάτω κομματικών στελεχών (τα οποία με τη σειρά τους, αν πειστούν θα αναλάβουν να πείσουν και τα απλά μέλη), έτσι ώστε να διασφαλιστεί το «ΝΑΙ» των ακελικών στο επικείμενο σχέδιο διευθέτησης του κυπριακού.
Των ειδικών αυτών ακτίβ προεδρεύει πάντα ένας εκ των εκλεκτών του Χριστόφια, υπουργός, βουλευτής ή μέλος των συλλογικών οργάνων του ΑΚΕΛ, όπως Γραμματεία, Πολιτικό Γραφείο και Κεντρική Επιτροπή και στη βάση υπάρχουν πάντα κάποιοι βαλτοί, οι οποίοι υπερθεματίζουν με εμφαντικό τρόπο αυτά που λέει ο «καθοδηγητής».
Η καθοδήγηση εκδηλώνεται σε τρία επίπεδα:
* Πρώτα εξυμνείται ο Χριστόφιας σε βαθμό προσωπολατρίας. Διατυπώνονται διθύραμβοι για τον «μεγάλο» ηγέτη, ο οποίος κατάφερε να ανεβάσει το ΑΚΕΛ στην κορυφή της πολιτειακής εξουσίας, καθιστώντας το ΑΚΕΛ ένα από τα λίγα κυβερνώντα κομμουνιστικά κόμματα στον κόσμο. Υπερτονίζονται οι δήθεν «χάρες» του «μεγάλου αρχηγού», όπως οι δήθεν καλές του σχέσεις με τους τουρκοκύπριους, η «αποδοχή» του από τους ξένους, η λαϊκή καταγωγή του και η δήθεν «φιλολαϊκή» του προσέγγιση.
* Δεύτερο, υποβάλλεται στους παρευρισκόμενους το γεγονός ότι τυχόν αποτυχία του Χριστόφια στις συνομιλίες και στην τελική τους έκβαση που είναι τα δημοψηφίσματα θα πλήξει ανεπανόρθωτα το κύρος του αρχηγού και του κόμματος και θα κατατάξει το ΑΚΕΛ στους τόσους που προσπάθησαν να λύσουν το κυπριακό, αλλά δεν τα κατάφεραν. Τονίζονται τα ωφελήματα που θα έχει το κόμμα από τη λύση του κυπριακού, ότι δηλαδή θα μείνει στην ιστορία ως το κόμμα που έλυσε ένα μακροχρόνιο πρόβλημα, τονίζεται όμως και η εκτίμηση ότι με τις διευθετήσεις το ΑΚΕΛ θα είναι πάντα είτε εξουσία, είτε κοντά στην εξουσία.
* Τρίτο, τονίζεται στους παρευρισκόμενους στις κομματικές συγκεντρώσεις η λεγόμενη «ιδεολογική» διάσταση, ότι δηλαδή το ΑΚΕΛ, το οποίο ανέκαθεν είχε τους τουρκοκύπριους ως αδέλφια, είναι αυτό που θα πρέπει να φέρει την «επανένωση» και τη «συμβίωση» και που θα προάγει την πλήρη «επαναπροσέγγιση» και ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της λύσης διζωνικής - δικοινοτικής ομοσπονδίας, αυτό δηλαδή για το οποίο προσπαθεί ο Χριστόφιας.
Ακολούθως γίνεται μια ενημέρωση για τις εξελίξεις στις απευθείας συνομιλίες, κατά την διάρκεια της οποίας ωραιοποιούνται τα πράγματα, αλλά και τονίζεται πως σε κάποια θέματα ο Πρόεδρος «παλεύει» σκληρά, γι’ αυτό αν υπάρχει κατάληξη, αυτό θα είναι αποτέλεσμα του «αγώνα» του Προέδρου και να είναι ήσυχοι πως η λύση θα είναι δίκαιη και βιώσιμη κτλ κτλ κτλ.
Και στο τέλος, τα μεσαία στελέχη του ΑΚΕΛ καλούνται να είναι έτοιμα όχι μόνο να υπερασπιστούν την προτεινόμενη λύση, αλλά και να την προωθήσουν.
Το όλο σκηνικό αποτελεί προφανώς την άσκηση προληπτικής πολιτικής. Το ΑΚΕΛ θέλει να προετοιμάσει πρώτα τον κόσμο του και μετά τον υπόλοιπο λαό, ανεξάρτητα αν η έκβαση των μεθοδεύσεων των ξένων είναι βέβαιη ή όχι. Δηλαδή, χωρίς να είναι ακόμα σίγουρο ότι οι συνομιλίες θα έχουν κατάληξη την κατάθεση σχεδίου λύσης, στο ΑΚΕΛ θέλουν να είναι προετοιμασμένοι, για να μην την πάθουν όπως το 2004, όταν ο κόσμος του ΑΚΕΛ έσυρε την ηγεσία στο ΟΧΙ, ενώ η ηγεσία είχε αποφασίσει να στηρίξει το σχέδιο Ανάν.
Τώρα, αν τελικά δεν καταλήξουμε σε δημοψήφισμα, κάτι θα βρουν να πουν στον ανυποψίαστο λαό!
Ηλεκτρονική διεύθυνση άρθρου: http://www.efylakas.com/archives/3603
ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Kai klama oi Amerikanoi patrones tis Tourkias
ΑπάντησηΔιαγραφήChristos Voulgaris apo Londino!